Cilia Prenen is naar eigen zeggen een ’tuinontwerpster met vuile nagels’. Zij tuiniert zelf en heeft de meeste planten waarmee zij werkt in de praktijk beproefd. Haar keuze voor het tuinvak werd beklonken door de verhuizing naar het Amsterdamse Johannapark in 1979. Achter zes stadstuintjes lag een haveloos stuk niemandsland. Samen met de buren en met de eenvoudigste middelen (“niemand had geld”) ging zij aan het werk. Het terrein groeide uit tot een fraai gestructureerde tuin, die toont hoe met fantasie en ervaring een paradijselijke wereld kan ontstaan.